0169 บังเอิญ

บทที่ 169 บังเอิญ

อวิ๋นตั่วทำการบ้านอยู่ในห้อง อวิ๋นอี้ฟานเดินเข้ามาหา เธอจึงหันไปมองนาฬิกา ตอนนี้เพิ่งจะสามทุ่มกว่า การที่พ่อกลับบ้านเวลานี้นั้นหาได้ยากจริงๆ

คนเป็นพ่อหยุดยืนที่ด้านหลังของลูกสาว มองลายมือเป็นระเบียบของลูกสาวแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้น

“ยังทำการบ้านไม่เสร็จอีกเหรอ?” อวิ๋นอี้ฟานยกมือลูบผมอวิ๋นตั่ว

“อีกนานเลยล่ะค่ะ” อวิ๋นตั่วมองนาฬิกาบนโต๊ะ “อย่างน้อยก็ห้าทุ่มนั่นแหละ”