บทที่ 182 ของขวัญคริสต์มาสที่อวิ๋นเฉียวส่งให้เธอ
อวี่เจ๋อควักกล่องเล็กๆ ที่ดูสวยงามออกมาใบหนึ่ง แล้ววางลงตรงหน้าอวี่ซี “ของขวัญคริสต์มาสที่อวิ๋นเฉียวส่งให้เธอ”
อวี่ซีมองดูกล่องเล็กใบนั้น และไม่ได้ยื่นมือออกไปหยิบ
“เธอคิดดูดีๆ บ้านอวิ๋นกับพวกเรามีความสัมพันธ์อะไรกัน? ก็เพราะพี่เป็นครูสอนพิเศษให้อวิ๋นตั่วหลายปี พอถึงเทศกาลสำคัญเขาก็ไปมาหาสู่ส่งของขวัญให้เหมือนเป็นญาติกัน อย่าบอกนะว่าแค่นั้นจะอธิบายได้แล้วว่าเราเป็นญาติเขา? ต่อให้เป็นญาติ เขาก็ไม่ได้มีหน้าที่คอยช่วยให้พวกเราตำแหน่งสูงขึ้นนี่ ใช่ไหม? ดอกหลิงเซียวที่อาศัยอิทธิพลของต้นไม้ใหญ่ ต่อให้เลื้อยสูงขึ้นไปอีก มันก็เป็นแค่การวัดระดับความสูงของคนอื่น เธอเป็นคนคิดอะไรทะลุปรุโปร่งมาตลอด ทำไมตอนนี้แม้แต่แยกแยะยังทำไม่ได้ล่ะ? หาเวลาไปคุยกับเยว่หยางดีๆ ถ้าเขาเชื่อในความสามารถของตัวเอง ก็ให้เขาพยายามบนเส้นทางที่ถูกต้องอย่างซื่อสัตย์ เปล่งประกายความสามารถของตัวเอง จะต้องมีคนที่ตาถึงแน่” อวี่เจ๋อพูด