บทที่ 134 โลกกลมจริงๆ
ชูยินกับจือซ่านกลับออกมาจากห้องดอกไม้ ใบหน้าของจือซ่านดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พอทักทายทุกคนเสร็จ ก็กลับเข้าห้องพักไป
อวิ๋นเฉียวเป็นห่วงเธอ ความผิดปกติเพียงนิดของจือซ่านไม่สามารถที่จะหลุดรอดพ้นสายตาของเขาไปได้ เขาจึงรีบถามผู้เป็นแม่ "แม่คุยอะไรกับจือซ่านครับ?"
"ไม่มีอะไรหรอก แค่ถามถึงเรื่องครอบครัวน่ะ ตอนแรกก็ยังดีๆ อยู่ บอกว่าเมื่อก่อนแม่ของเธอเป็นนักเต้น แต่ตั้งแต่เธอเกิดแม่ก็ไม่ได้เต้นอีก ทุ่มเทเลี้ยงดูจนเธอเติบโต แม่คิดว่าคุยถึงเรื่องนี้แล้วก็เลยถือโอกาสถามถึงพ่อของเธอด้วย สุดท้ายเธอก็ไม่ตอบอะไรสักคำ ราวกับมีเรื่องอะไรในใจที่ยากจะพูดออกมา"