0512 ข้อพิพาทของความรักและความแค้น

ตอนที่ 511 ข้อพิพาทของความรักและความแค้น

กว่าที่อวิ๋นตั่วจะวิ่งครบสามสิบรอบ ทั้งร่างก็แทบจะขยับไม่ได้ เธออยากจะเอาหัวทิ่มลงบนสนามหญ้า แล้วไม่ต้องลุกขึ้นมาอีกเลย เธอเดินขาสั่นขึ้นมาบนทางวิ่ง โดยที่กู่เลี่ยงยังตะโกนเสียงแห้งอยู่ข้างหลัง “อวิ๋นตั่ว ประคองฉันหน่อยสิ”

“เร็วๆ หน่อยสิ” อวิ๋นตั่วยืนอย่างหมดแรง รอให้กู่เลี่ยงเดินเข้ามา

กู่เลี่ยงวางมือบนบ่าอวิ๋นตั่วตลอด รู้สึกเหมือนคอแห้งเป็นผง “อวิ๋นตั่ว ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังจะตาย”