บทที่ 75 ได้กินปูคนแรกใช่ว่าจะดีเสมอไป
หยางซินหัวเดินออกมาจากหลังโต๊ะทำงาน พอทั้งสองจับมือทักทายกันแล้ว ก็นั่งลงบนโซฟา
หยางซินหัวมองนาฬิกาข้อมือครู่หนึ่ง “เจ็ดโมงห้าสิบเก้า เร็วไปสามนาที”
“ถ้าคุณพบผมที่ชั้นสามสิบสี่ คาดว่าเวลาคงพอดีครับ” อวี่เจ๋อกล่าว
หยางซินหัวจึงพูดว่า “วันนี้ผมนัดไว้สิบสองคน มีแค่คุณคนเดียวที่รู้ว่าจะต้องเดินขึ้นบันไดมา”