0768 บางทีแค่ปล่อยมือ

ตอนที่ 767 บางทีแค่ปล่อยมือ

สือเหยียนประคองเทียนอี้ออกจากไนท์คลับ ข้างนอกลมหนาว เหมือนเขาจะตื่นตัวเล็กน้อย ความเจ็บปวดในใจก็แสดงออกชัดตามไปด้วย เขานั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับแล้วเลื่อนกระจกรถลง เหมือนกำลังพูดกับตัวเอง และพูดกับสือเหยียนด้วย “เราทั้งสองเป็นคนน่าสงสาร ดึงดันใฝ่หาสิ่งที่ตัวเองไม่มีทางได้มา”

“นายก็ยอมแพ้สิ บางทีพอปล่อยมือแล้ว ใจของนายอาจจะผ่อนคลายก็ได้”