0161 ล้วนเป็นคนธรรมดา

บทที่ 161 ล้วนเป็นคนธรรมดา

ศาสตราจารย์เจียงมองลูกศิษย์ของตัวเองกินปูแล้วก็ถามขึ้น “รสชาติเป็นยังไงบ้าง?”

“อร่อยมากครับ”

“ที่เลี้ยงปูนี่ก็เป็นลูกศิษย์ของฉันคนหนึ่ง จบปริญญาโท สุดท้ายกลับบ้านเกิดไปเลี้ยงปู หลายๆ คนไม่เข้าใจเขา ที่จริงตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจหรอก ในเมื่อเขาอยากเลี้ยงปู แล้วทำไมจะต้องลำบากมาเข้ามหาลัย เรียนจนจบปริญญาโทด้วย นี่ถือเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรการศึกษาอย่างหนึ่ง พอหลังจากนั้นทุกๆ ปีเขาก็จะส่งปูมาให้ ฉันก็กินไปแล้วก็ได้เข้าใจว่าคนคนหนึ่งจะเลือกใช้ชีวิตอย่างไร คนรอบข้างมีสิทธิ์อะไรที่จะไปก้าวก่าย? เพราะอย่างนั้นตอนแรกที่เธอปฏิเสธที่จะอยู่ต่อและออกไปสร้างบริษัท ในใจฉันก็ไม่เห็นด้วยนัก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร” ศาสตราจารย์เจียงว่า