บทที่ 50 เสียเวลาไปกับเรื่องที่ดีงาม
ขณะที่พระอาทิตย์ใกล้จะตกดิน อวิ๋นตั่วก็กำลังนั่งเช็ดจักรยานอยู่ใต้ต้นซากุระ
“จักรยานก็เพิ่งซื้อมาใหม่ เธอจะเช็ดอะไรของเธอน่ะ” อวิ๋นเฉียวถาม
“ก็เพิ่งล้มไปนี่คะ ไม่รู้ว่าตรงไหนพังหรือเปล่า” อวิ๋นตั่วตอบ
“ถ้าพังแล้วพี่ซื้อให้ใหม่ก็ได้”
อวิ๋นตั่วส่ายหน้าขณะมองพี่ชาย พลันเอ่ยออกมาประโยคหนึ่ง “น่าสงสารจริงๆ!”
อวิ๋นเฉียวนึกว่าเธอพูดถึงจักรยาน อย่างนั้นจึงบอกว่า “ก็แค่จักรยานคันเดียวเอง น่าสงสารตรงไหนกัน”