ส่วนที่ 1 ตอนที่ 036

ตอนที่ 36 ขอบคุณ

ประโยคนี้โหดร้าย เยือกเย็นอย่างยิ่ง

เฉินฉางเซิงยืดตัวลุกขึ้น จ้องมองอาจารย์สำนักเทียนเต้า เงียบนิ่งไม่เอ่ยสิ่งใด ลั่วลั่วโมโหอย่างยิ่ง แต่เห็นเขาไม่เอ่ยสิ่งใดจึงทำได้แต่เงียบตาม

อาจารย์ไม่เอ่ยสิ่งใดและยังไม่ได้ชี้แนะว่าควรทำอย่างไร

นางคิดว่าตนเองเป็นศิษย์ไม่ควรเสนอความคิดเห็นโดยพลการ

คนที่มายืนอยู่ที่หน้าประตู เอ่ยสองประโยคที่ไม่มีมารยาทอย่างยิ่ง ดูแล้วคล้ายกับไม่มีที่มาที่ไป แต่เฉินฉางเซิงได้ยินคำที่ว่าการชุมนุมไม้เลื้อยคำนี้ คิดไปถึงคำพูดของถังซานสือลิ่วเมื่อคืนทำให้เข้าใจของมูลเหตุเรื่องนี้