ตอนที่ 179 แสงอาทิตย์ยามอัสดง กลับเป็นรุ่งอรุณ
หอชำระธุลีทั่วทั้งผืนเงียบสงัด ไม่ว่าจะเป็นข้างล่างหรือว่าข้างบน
ไม่มีผู้ใดรู้ว่าควรจะประเมินการต่อสู้สนามนี้อย่างไร จนกระทั่งหลังจากเวลาเนิ่นนานผ่านไป ใต้เท้ามุขนายกเหมยหลี่ซาทอดถอนหายใจเอ่ยออกมาสองคำ “ยอดเยี่ยม”
คำนี้เอ่ยถึงเฉินฉางเซิงและโก่วหานสือ ความยอดเยี่ยมของเฉินฉางเซิง อยู่ที่เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์น่าหวาดกลัวอันยิ่งใหญ่ เขาสามารถสงบนิ่งได้เช่นนี้ จนถึงขนาดว่าเงียบขรึม ด้วยเหตุนี้จึงน่าเกรงกลัว ความยอดเยี่ยมของโก่วหานสือ อยู่ที่เผชิญกับช่วงเวลาการฝึกบำเพ็ญอันโชกโชน เขาสามารถสงบนิ่ง ใช้สติปัญญานำความเลือดร้อนของคนหนุ่มเปลี่ยนเป็นพละกำลังชนิดหนึ่ง พละกำลังของการปล่อยวาง