ส่วนที่ 2 ตอนที่ 017

ตอนที่ 17 ชีวิตถ้าเป็นเช่นแรกเจอ (11)

สวีโหย่วหรงพูดว่า “หน้าของเจ้าขาวซีดเหมือนหิมะ ข้าจะไม่รังเกียจได้อย่างไร?”

เฉินฉางเซิงหันหลังมองนางพลางพูดว่า “เจ้าก็ไม่ได้ดีอะไร หน้าขาวเหมือนเกล็ดน้ำแข็งบนหญ้า”

สวีโหย่วหรงชะงักเล็กน้อย มองเงาสะท้อนบนผิวน้ำ ถึงจะสังเกตเห็นว่าหน้าของตัวเองแปลกประหลาดจริง จิตใต้สำนึกใช้มือสองข้างปิดหน้า

นี่เป็นปฏิกิริยาตามจิตใต้สำนึกของเด็กสาว ในสายตาของเฉินฉางเซิง กลับน่ารักมาก