ส่วนที่ 2 ตอนที่ 122

ตอนที่ 122 มีฝีมือ ไม่ได้แปลว่าจะมีประโยชน์

ม่ออวี่เลิกม่านที่อยู่ด้านหน้าออกเพื่อเดินออกมา นางมองดูสาวน้อยที่น่ารักงดงามแต่กลับดูสูงศักดิ์อย่างมากผู้นั้น แย้มยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น “ฝ่าบาท ข้าไม่ค่อยเข้าใจความหมายของท่านนัก”

ลั่วลั่วไม่ได้ยิ้ม แต่ดวงตาก็ยังคงส่องประกายอยู่อย่างมาก นางเอ่ยขึ้น “เจ้ารู้ความหมายของข้า ข้าต้องการพาเจ๋อซิ่วกลับสำนักฝึกหลวง”