ส่วนที่ 1 ตอนที่ 108

ตอนที่ 108 บุปผาหนึ่งดอกยังมีโลกหล้า

“นับว่าเจ้ามีโชค! หากเจ้ากล้าหาญก็อย่าได้แอบหนีไป!”

ได้ยินเสียงระฆังและเสียงก่นด่าของอาจารย์ แม้จะเป็นนักเรียนที่โกรธแค้นที่สุดเลือดร้อนที่สุดก็ทำได้เพียงแค่หยุดย่างก้าวเตรียมที่จะไล่บี้เฉินฉางเซิงและพวกด้วยความแค้นใจ หลังจากก่นด่าไม่กี่ประโยค ทุกคนต่างกลับสำนักของตน เพราะว่า...ถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว

สุดปลายทางของทางเดินที่ตรงดิ่ง เป็นขั้นบันไดประมาณหนึ่งพันขั้น ขั้นบันไดหินปูด้วยหยกขาว มันแวววาวดุจกระจก บนขั้นบันไดเหล่านั้นก็คือตำหนักทรงกลมที่สามารถมองเห็นได้ก่อนหน้านี้ ตำหนักแห่งนั้นไม่ใช่ตำหนักหลักของพระราชวังหลี แต่เป็นตำหนักกระจ่างพิสุทธิ์