ตอนที่ 248 บุตรสาวของท่านซู
เจ๋อซิ่วเดินไปข้างหน้า จ้องมองร่มกระดาษทองในมือเขา เอ่ยถามออกไป “เกิดอะไรขึ้น?”
เฉินฉางเซิงไม่รู้ว่าควรจะอธิบายอย่างไร หลังจากคิดจึงตอบออกไปว่า “ทันใดใจคิด”
เจ๋อซิ่วเงียบนิ่งชั่วครู่ จึงเอ่ยว่า “นั่นเป็นอาการป่วย”
เฉินฉางเซิงยิ้มออกมาพลางกล่าวตอบ “อาการป่วยนี้ข้าควรรักษาได้”
คนทั้งสองเดินลงสะพานหิน ถือร่มกระดาษทอง หายเข้าไปในสายฝนและเมฆหมอก