ส่วนที่ 1 ตอนที่ 097

ตอนที่ 97 เหตุจลาจลของสำนักในสายฝนฤดูใบไม้ร่วง

เวลานี้เอง เงาของคนเคลื่อนไหวเล็กน้อย รองขุนพลทหารหนุ่มผู้นั้นถือโอกาสไปยังบนกำแพง ยื่นมือเข้าไปขัดขวางเขา กล่าวเสียงทุ้มต่ำ “พอประมาณก็คงจะพอแล้ว! ถ้าหากก่อเกิดถึงชีวิตคนจริงๆ เมื่อตรวจสอบแล้วผู้ใดล้วนไม่จบได้ เจ้าเด็กคนนั้นรูปร่างใหญ่โตขนาดนั้น เจ้าคิดว่าจะไม่มีผู้ใดจำได้จริงๆ หรือ”

ถังซานสือลิ่วแผ่มือออก จึงนำแผ่นหินโยนกลับไปหย่อมต้นเหมยในสำนัก กล่าวว่า “ขอบคุณแล้ว”