ตอนที่ 104 คิดไปถึงคนผู้หนึ่ง
“ใช่แล้ว กังวลมากเกินไป”
นอกจากนอนไม่หลับ ความกังวล เฉินฉางเซิงได้กล่าวเกี่ยวกับอาการป่วย ตรงกับอาการของนาง สุดท้ายคล้ายกับว่ายังเอ่ยถึงสิ่งใดไม่พอดี
“พอแล้ว!”
ใบหน้าของม่ออวี่แดงฝาดขึ้นมา กล่าวว่า “ข้ายอมรับว่าเจ้าพูดมานั้นถูกต้อง บอกข้ามาเสีย ว่าจะต้องรักษาอย่างไร”
เฉินฉางเซิงรู้สึกประหลาดใจ เอ่ยถาม “แม้จะเป็นแพทย์หลวงก็ไม่สามารถรักษาอาการป่วยของเจ้าได้ทันที หากคลี่คลายเพียงชั่วคราวไม่มีปัญหา หรือว่าเจ้าไม่ได้ไปพบแพทย์รึ”