ตอนที่ 3 กลับจวน แต่กลับคิดถึงด้านนอกของถนนสิบเอ็ดสาย
ตอนที่เดินผ่านสะพานหน่ายเหอ นางเกือบจะถูกหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งที่รีบกลับบ้านเพื่อหลบหิมะชนเข้า ในตอนที่หญิงวัยกลางคนกำลังจะล้มลง นางก็ยื่นมือเข้าไปช่วยพยุงไว้
หญิงวัยกลางคนผู้นั้นถึงได้พบว่าที่ใต้สะพานหิมะมีแม่นางที่ถือร่มอยู่ผู้หนึ่ง หลังจากที่เอ่ยขอบคุณ ก็มองเห็นเสื้อที่แสนบางของแม่นางผู้นั้น จึงพูดขึ้นอย่างเป็นห่วง “แม่นางสวมเสื้อที่บางถึงเพียงนี้ ไม่หนาวหรือ”