ตอนที่ 214 ตำราบางหวั่นไหวจิตใจคน
เหลียงปั้นหูและชีเจียนก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วเช่นกัน เริ่มหาของตามเฉินฉางเซิงและโก่วหานสือ กระท่อมนั้นไม่ใหญ่ ภายในระยะเวลาอันสั้น ก็ถูกทุกคนพลิกจนไม่เหลือ ขนาดเตาทำอาหารและโอ่งน้ำก็ไม่เว้น ช่วงเวลาหนึ่ง ในห้องเต็มไปด้วยฝุ่นละอองลอยฟุ้งเริงระบำ
ถังซานสือลิ่วกลับมิได้มีการตอบสนอง ยังคิดคำพูดของเฉินฉางเซิงที่พูดก่อนหน้านั้นอยู่ หลังจากเขาถามอย่างไม่หยุดหย่อนว่า “เจ้าเอาผ้าห่มแกะทิ้ง แล้วเดี๋ยวพวกเราจะนอนอย่างไร? แม้ว่าผ้าห่มที่ท่านผู้อาวุโสสวินเหมยทิ้งไว้ให้นั้นมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวยากที่จะทนจริงๆ แต่อย่างน้อยก็มีอะไรห่ม ข้าบอกเจ้าไว้ก่อน อย่างไรคืนนี้ ข้าก็จะไม่ห่มแผ่นหนังขาดๆ แผ่นนั้น ไอ้นั่นมันร้อน”