ตอนที่ 96 เรื่องศักดิ์สิทธิ์ของชายหญิงการดื่มกิน
เฉินฉางเซิงกับสวีโหย่วหรงสบตากันในระยะใกล้ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เห็นภาพสะท้อนในดวงตาของอีกฝ่าย
ทั้งหมดล้วนเงียบงัน ไม่มีแม้แต่เสียงเดียว
หลังจากเวลาผ่านไป ทั้งสองก็แยกจากกันในที่สุด
“ข้าหิวแล้ว” สวีโหย่วหรงกล่าวอย่างจริงจังยิ่ง
เสียงเฉินฉางเซิงสั่นอยู่บ้างในยามที่เขาถาม “อยากกินอะไร”
กระเรียนขาวพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง ทะลวงผ่านเมฆและลงสู่หมู่บ้านเล็กๆ ใกล้แม่น้ำถงเจียง