ตอนที่ 157 คนในภาพวาด
ท้องฟ้าสดใสไร้เมฆ แต่แสงแดดไม่ร้อนแม้แต่น้อย ริมฝั่งแม่น้ำแดงอบอุ่นราวกับยังอยู่ในฤดูร้อน ลมเย็นพัดผ่านแท่นหินแต่ไม่ก่อให้เกิดฝุ่นฟุ้ง แค่ทำให้กองดอกไม้ขาวสั่นไหว ทำให้มันดูเศร้าสร้อยยิ่งขึ้น
ลั่วลั่วยืนอยู่นอกบริเวณดอกสาลี่ ดูเดียวดายอยู่บ้าง
นางยังดูเหมือนเด็ก บนใบหน้างดงามไม่ปรากฏอารมณ์ที่ชัดเจน อย่างไรก็ตามเมื่อคิดถึงการตัดสินใจที่เกิดขึ้นในตำหนักหิน เพลงประกอบพิธีที่ดังขึ้นอีกครั้งบนแท่นวาฬร่วงและโองการที่กำลังจะประกาศต่อโลก แม่ทัพและผู้นำเผ่าก็ยากจะสู้หน้านาง พวกเขาได้แต่ก้มหน้าและหันหนีไปเพื่อเลี่ยงสายตานาง