ส่วนที่ 7 ตอนที่ 11

ตอนที่ 11 คำประกาศของสำนักฝึกหลวงใหม่

ถังซานสือลิ่ว มาถึงช้าไปหน่อย

เขากลับไปหยิบกระบี่ที่ตึกเล็ก เมื่อเขาเดินอ้อมทางเดินเงียบสงบของทะเลไผ่มาถึง ในป่านั้น ก็มีผู้คนยืนอยู่เต็มไปหมดแล้ว

พุ่มเหมยป่าเหล่านั้นถูกเหยียบย่ำเสยจนวุ่นวายไปหมด บนพื้นหิมะผิวท่ามกลางผู้คนมีร่างของอาจารย์เหมยชวนนอนอยู่ ยังมีร่องรอยของโลหิตสีแดงหลายจุด

เมื่อเห็นภาพนี้ แน่นอนว่าเขาต้องเก็บกระบี่เวิ่นสุ่ยไว้เบื้องหลัง ก่อนจะมองไปยังเด็กนักเรียนคนหนึ่ง พลางเอ่ยถาม “นี่มันเกิดเรื่องอันใดกันขึ้น”