ส่วนที่ 7 ตอนที่ 109

ตอนที่ 109 ไฟไหม้วัดมหายาน

ว่าวตัวหนึ่งลอยอยู่บนฟ้า

ขณะเดียวกัน มุมที่ห่างไกลความเจริญมุมหนึ่ง หวังผ้อเช็ดโคลนออกจากใบหน้า แล้วหรี่ตามองไปยังภูเขาลูกเล็ก ย่อมจำได้ว่า นั่นคือว่าวของเซียวจาง

ว่าวตัวนั้นมิใช่ขาดเป็นชิ้นๆ อยู่บนกำแพงเมืองเสวี่ยเหล่าเมื่อหลายวันก่อนแล้วหรือ

ว่าวตัวนั้นเมื่อก่อนผูกติดอยู่กับคน วันนี้กลับผูกติดอยู่กับภาพภาพหนึ่ง

ภาพมีขนาดใหญ่มาก กว้างยาวราวสิบกว่าจั้ง โบกสะบัดตามแรงลม ราวกับคลื่นทุ่งข้าวสาลี แต่กลับไม่มีผลกระทบต่อรูปที่อยู่ในภาพ มองเห็นได้อย่างชัดเจน