บทที่ 120-2 สถานการณ์พลิกผัน
ชิงเซี่ยขมวดคิ้วเป็นปม ขณะที่คิดจะขืนกายออกด้วยความแข็งกร้าว กลับพบว่าบุรุษที่ดูคล้ายคุณชายเจ้าสำราญผู้นี้ แท้จริงแล้วมีกำลังมากมายนัก ยิ่งตนเองตกอยู่ในสภาพเมาแอ๋เช่นนี้ ก็ยิ่งยากที่จะได้เปรียบเขา สุดท้ายจึงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย กล่าวด้วยเสียงลึก “มีวาจาก็รีบเอ่ย มีลมก็รีบผาย!”
จู้ยวนชิงหัวเราะฮ่าๆ เสียงดังอย่างถูกใจ หลังหัวเราะจบจึงก้มหน้าลงมาเล็กน้อย ในแววตาเต็มไปด้วยประกายเย้ายวนมีเสน่ห์ กล่าว “แม่นางคงไม่ได้มองพวกเราชาวเผิงไหลเป็นคนโง่ไปหมดแล้วจริงๆ กระมัง? คิดว่าท่านหลอกลวงพวกเราอย่างไรก็ได้หรือ?”