บทที่ 051-2 ระเหเร่ร่อน

บทที่ 51-2 ระเหเร่ร่อน

จากเพิงน้ำชาก่อนหน้าถึงไหเฉาอี้ หากเดินเท้าก็ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งวัน ทว่าขบวนรถม้าเหล่านี้ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุใดจึงได้เสียเวลา จนกระทั่งเย็นป่านนี้ถึงได้เพิ่งเข้าเมือง

ทันใดนั้นเอง เงาดำสายหนึ่งก็พุ่งตามหลังขึ้นมา ผู้คุ้มกันทั้งสิบแปดคนตื่นตระหนกในทันใด พวกเขาเฝ้ามองไปยังด้านหลังด้วยความระมัดระวัง ทว่าจู่ๆ เงาดำสายนั้นก็พุ่งขึ้นนำหน้าขบวน แต่ก่อนจะได้ไปไหน แสงสะท้อนจากคมดาบของผู้คุ้มกันนายหนึ่งก็สะท้อนออกมา จนทำให้ม้าของเงาดำสายนั้นตื่นตระหนกยกขาขึ้นชี้ฟ้า แล้วเงาดำราวกับห่อผ้าก็ตกลงจากหลังม้าในทันที ม้าตัวนี้เตะเท้ากับลม ก่อนจะพุ่งไปยังทางมืดๆ สายหนึ่ง ไม่ได้สนใจว่าเจ้านายของตนจะตกลงมาจากหลังม้าแล้วหรือไม่