บทที่ 134-3 วิถีแห่งจวนอ๋อง

บทที่ 134-3 วิถีแห่งจวนอ๋อง

ชิงเซี่ยนิ่งงัน ความกังวลในใจยิ่งเพิ่มมากขึ้น นางวางหวีที่อยู่ในมือลง กอดเอวของฉินจือเหยียนจากทางด้านหลัง ก่อนวางใบหน้าลงบนหลังของเขา น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงมา จนเสื้อสีขาวของเขาเปียกชื้น จนเกิดรอยน้ำเปียกเป็นวงกว้าง

“ดี รอจนข้าหายดีเสียก่อน พวกเราจะไปเที่ยวที่สวยๆ ไปอยู่ในที่ที่ตัวเองชื่นชอบ อยู่มันตรงนั้น ไม่จากไปที่ใดอีก”