บทที่ 124-2 โอวซือหลันหย่า
โอวซือหลันหย่ากล่าวพร้อมเสียงหัวเราะมีเสน่ห์ "ความงามของพี่สาวหงสืองดงามไร้ที่ใดเปรียบ เป็นหนึ่งในผู้ที่หาตัวจับได้ยากในใต้หล้า ทั้งยังเชี่ยวชาญทางด้านศาสตร์การทหาร เป็นเสมือนแม่ทัพมีชื่อเสียงที่ยากจะพบได้ในยุคสมัย มีประโยคหนึ่งเคยกล่าวเอาไว้ว่า นับแต่โบราณกาลมาหญิงงามประดุจแม่ทัพที่มีชื่อเสียง ไม่อาจอยู่ต่อได้ในโลกจนถึงเมื่อครั้งยามผมสีดอกเลา* นางเพียงผู้เดียวก็ครอบครองทั้งสองตำแหน่งแล้ว กับเรื่องราวที่ดีงามเช่นนี้ เป็นเรื่องธรรมดาที่จะทำให้นางต้องอายุสั้นลง ส่วนตัวเจ้า ปากก็เอาแต่กล่าวว่าคนผู้นั้นเป็นผู้ชายของเจ้า แต่เจ้ากลับไม่รู้เลยว่าเขาเศร้าโศกเสียใจเพื่อผู้อื่นมากเพียงใด กระทั่งยอมเอาชีวิตเข้ามาเสี่ยงในถ้ำใต้ดินที่ลึกลับหมื่นจั้งแห่งนี้เพื่อผู้อื่น น้องสาวคิดเองเออเองเช่นนี้ ความรู้สึกของเจ้ายอมรับการทำร้ายเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?"