บทที่ 160-2 ชิงหลีพานพบ

บทที่ 160-2 ชิงหลีพานพบ

เวลาค่อยๆ ผ่านไปทุกวินาที เสียงการรับประทานอาหารดังมาจากห้องพระเสวย ในที่สุดก็เกิดเสียงขยับเก้าอี้ดังมาจากห้องในพระตำหนัก

ร่างกายของกษัตริย์หนุ่มผึ่งผายสง่า เสื้อป้ายหน้าหรูหรา แสงตะวันในยามเย็นลอดผ่านม่านมุกของประตูไม้ส่องมาที่ร่างของเขา เกิดเป็นแสงสีแดงหม่นขมุกขมัวที่มองดูแล้วช่างภินท์พัง องค์จักรพรรดิเดินมาถึงหน้าประตู กวาดสายตาไปยังหัวหน้านางกำนัลและกลุ่มนางระบำที่ก้มหน้าอยู่ด้านหลัง หญิงสาวเหล่านั้นดูเคร่งเครียด ลำคอล้วนขาวเนียนราวหิมะ แล้วยังสั่นเทา บ่าไหล่แบบบางสั่นน้อยๆ สวมเสื้อผ้าบางเบามองทะลุได้ บางจนมองเห็นจุดแต้มแดงสองจุดบนทรวงอกเต่งตึงของพวกนาง