บทที่ 108-2 เส้นแบ่งแห่งความสิ้นหวัง

บทที่ 108-2 เส้นแบ่งแห่งความสิ้นหวัง

จวงเตี้ยนหรูพยักหน้ารับกล่าว “ใช่แล้ว นางไม่มีความจำเป็นจะต้องมีชีวิตอยู่อีกต่อไป ทั้งยังจะทำให้ฝ่าบาทลามมาสงสัยในตัวข้าอีก ข้าจึงจำเป็นต้องสังหารนาง นางไม่ใช่มั่วเจ่อคนแรกที่เสียสละตนเองเพื่องานใหญ่ ที่ประตูยมโลกยังมีผู้กล้าผู้ร่วมอุดมการณ์อีกมากมายนับไม่ถ้วนรอนางอยู่ นางจะไม่โดดเดี่ยวและถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง”