บทที่ 17 หลบหนี
ลมเย็นจากปากทางพัดเข้ามาสู่โถงของคุกเบาๆ บนเตียงหินเย็นเยียบนั้นมีชายสวมชุดบางๆ นั่งอยู่เพียงลำพัง ดวงตาคู่นั้นจดจ้องไปที่มีดด้วยสายตาเย็นชา นอกจากความประหลาดใจในช่วงแรกแล้ว เขาก็ค่อยๆ หันศีรษะไป ไม่มองมาที่ชิงเซี่ยแม้แต่น้อย บนเสื้อผ้าของเขามีคราบเลือด และร่างกายได้รับบาดเจ็บ นั่นทำให้หัวใจของชิงเซี่ยราวกับถูกมือใหญ่บีบในทันที ดวงตาทั้งสองหรี่ลง อยากจะเอ่ยปากพูดแต่กลับถูกเขาผลักไสด้วยความไม่แยแส