บทที่ 106-2 ระบุตัวตน

บทที่ 106-2 ระบุตัวตน

เยี่ยนหุยเดินไปหยุดอยู่ด้านข้างของชิงเซี่ย ทั้งทำตัวราวกับว่าใจดีมีน้ำใจนักหนา ยอบกายพยุงตัวชิงเซี่ยขึ้นจากพื้นพร้อมทั้งยกยิ้มที่คิดว่าตนเองมีเสน่ห์น่าสนใจมากที่สุด กลิ่นหอมเข้มๆ ที่โชยเข้ามาใกล้ ทำเอาชิงเซี่ยถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น ก่อนจะใช้สายตาที่ขยะแขยงอย่างเปี่ยมล้นเหลือบไปมองทางเขาแวบหนึ่ง แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นยืน