บทที่ 161-4 ทุกสิ่งราวสายลม

บทที่ 161-4 ทุกสิ่งราวสายลม

“ดาบหว่อเตา*” ชิงเซี่ยตกตะลึง พึมพำออกมา

“เจ้ารู้จักหรือ?” ฉู่หลียินดีเป็นอย่างยิ่ง กล่าวว่า “นี่เป็นของบรรณาการที่เหล่าแม่ทัพที่คอยกำจัดศัตรูทางทะเลตะวันออกส่งเข้ามา ข้าเห็นว่าปลายดาบแหลมคม คุณภาพดีกว่าดาบของพวกเราตั้งไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า จึงให้กรมทหารช่างตีขึ้นมา หากทหารหนานฉู่ของข้าทุกนายสามารถใช้อาวุธชิ้นนี้ได้อย่างคล่องแคล่วแล้ว ก็ไม่ต้องกลัวการโจมตีจากพวกวาโกะอีก”