บทที่ 105-2 คนงามผู้ป่วนปั่นใต้หล้า

บทที่ 105-2 คนงามผู้ป่วนปั่นใต้หล้า

ลมแรงพัดผ่าน หญิงสาวร่างขาวซีดนั่งตัวตรงอยู่บนหลังม้า ร่างสวมเสื้อคลุมขนสัตว์สีขาว ให้บรรยากาศเย็นเหยียบบาดกระดูก หรูหราสง่างาม ใบหน้าสะอาดงดงามอย่างหาตัวจับยากและศีรษะตั้งตรง นางยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน เชิดหน้าขึ้นมองชายเย่อหยิ่งที่พัวพันรบเร้าและตัดไม่ขาดเสียทีตรงหน้า คลื่นในจิตใจโหมซัดม้วนวนราวทะเลคลั่ง ความทรงจำในอดีตปลิวว่อนอยู่ในหัว สั่นสะเทือนลมพายุหิมะบนฟ้า กระเทือนแผ่นน้ำแข็งบนพื้นผิวทะเลสาบ