บทที่ 169-5 รักลึกซึ้งเพียงใด
เสียงแตกของน้ำดังตูมทันใดนั้นดังก้องสะท้อนไปทั่วทั้งป่าไผ่ ชิงเซี่ยกระโดดลงไปในสระปลาคาร์ฟอย่างไม่คิดอะไรทั้งสิ้น บนใบหน้าของนางเต็มไปด้วยหยาดน้ำที่สาดกระเซ็นขึ้นมาจนเปียกโชก หญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย ยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดใบหน้า ปกปิดอารมณ์ของตนเองเอาไว้ เวลานี้นางรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก สายน้ำเย็นๆ ที่ไหลผ่านร่างไปส่งให้หญิงสาวผู้มีใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะร่วนเสียงดัง