บทที่ 28 ความฝันครั้งก่อน
“เหนียงเหนียง ด้วยแม่นางเซียงจวี๋ตกใจกลัวมากเกินไป จึงพูดจาเลอะเลือนไม่ได้ความ บาดแผลบนใบหน้าและร่างกายนั้นไม่สาหัส แต่หากต้องการให้กลับสู่สภาพเดิมนั้นไม่ง่ายเลยพ่ะย่ะค่ะ”
หมอหลวงซุนแห่งสำนักหมอหลวงเอ่ยเสียงต่ำ สีหน้าเต็มไปด้วยความหนักใจยิ่ง ชิงเซี่ยในชุดยาวลายเมฆสีฟ้าอ่อน ยืนอยู่กลางตำหนักหลันถิงที่ว่างเปล่า ดูเหงาและโดดเดี่ยวยิ่ง นางพยักหน้าเบาๆ พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าอ่อนแรง “รบกวนท่านหมอซุนแล้ว”