บทที่ 101-2 เส้นผมดำยาว

บทที่ 101-2 เส้นผมดำยาว

ภายในกระโจมใหญ่ยังคงเงียบสนิท ชิงเซี่ยเอียงหูคอยฟัง กลั้นหายใจ รู้สึกถึงรูขุมขนในร่างกายล้วนแล้วแต่เครียดขมึงขึ้นมาทันที

ในตอนนี้ เสียงไอหนักๆ ดังขึ้น แฝงไปด้วยความเจ็บปวดอ่างแสนสาหัส เหมือนผู้ป่วยวัณโรคที่อยู่ในช่วงท้ายของชีวิต ชิงเซี่ยก้าวเท้าเข้าไปด้านในห้องโดยไม่คิด

ฉินจือเหยียนสวมเสื้อตัวยาวสีขาวบริสุทธิ์ นั่งพิงอยู่บนเตียง ตัวเสื้อย้อมไปด้วยเลือด สีหน้าขาวซีด ผมสีเข้มกระจายอยู่บนไหล่ เมื่อได้ยินเสียงจึงเอียงกายมองมาที่ชิงเซี่ย ไม่พูดอะไร ทำเพียงค่อยๆ ส่ายศีรษะ แล้วไอออกออกมาก่อนยืนขึ้น เดินไปทางโต๊ะตัวเตี้ย