ตอนพิเศษ 1-1 ฉินจือเหยียนเดียวดายพันปี

ตอนพิเศษ 1-1 ฉินจือเหยียนเดียวดายพันปี

ชีวิต เป็นสายน้ำที่มองไม่เห็นจุดสิ้นสุด คดเคี้ยวเลี้ยวลด ดั่งแม่น้ำเส้นยาวสิบโค้งวน ไม่หยุดอยู่กับที่

ในยามที่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็กลายเป็นเวลาสามร้อยปีให้หลังเสียแล้ว โถงพฤกษายังคงเหมือนเช่นวันวานทุกประการ สายลมอ่อนพัดโบก ใบไม้พลิ้วไหว ม้วนหนังสือส่งกลิ่นหอม ดอกกล้วยไม้หอมรวยริน เขาค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ความรู้สึกราวกับเพิ่งตื่นจากการงีบช่วงบ่าย ทิวทัศน์นอกหน้าต่างยังคงสวยงาม แม้แต่กระต่ายขาวสองสามตัวที่อยู่หน้ากอไผ่ก็ยังเหมือนเจ้าพวกที่ถูกเลี้ยงดูในช่วงเวลานั้น กาลเวลาไม่เคยไหลเวียนในที่แห่งนี้ ดวงบุพผาลอยล่องตามลม สายลมหอมสะอาดพัดเอื่อย สรรพสิ่งนิ่งสงบ