บทที่ 48

ตอนที่ 48 คำลวง

ท่านหมอม่อค่อยๆ ลอยลงตรงจุดเดิมที่หานลี่ยืนอยู่ หมุนตัวกลับราวกับวิญญาณ หันหน้ามาทางเขา สีหน้าที่ดูหยิ่งยโสของเขาหายไป เหลือไว้เพียงความนิ่งเงียบ ในแววตาปรากฎสิ่งที่ยากจะคาดเดา

เวลานี้ สถานการณ์ของหานลี่ไม่ค่อยจะดีนัก เขาหายใจหอบไม่หยุด ใบหน้าขาวซีด เหงื่อไหลเต็มหน้าผาก แก้มทั้งสองแดงระเรื่อผิดปกติ

สิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า วิธีที่หานลี่เอาตัวรอดเมื่อสักครู่ได้ดึงพลังส่วนใหญ่ไปจนเกือบหมด และเป็นไปได้ว่าเขาไม่สามารถใช้เคล็ดวิชาแบบเดียวกันนี้ได้อีกในครั้งต่อไป