บทที่ 89

ตอนที่ 89 หอกและโล่

หานลี่หันหน้ากลับไปมองเจ้าสำนักหวัง เห็นเพียงหวังเจวี๋ยฉู่มีสีหน้าเคร่งขรึม กำลังปรึกษาอะไรบางอย่างกับคนแปลกหน้าสามคนด้านข้างที่ใบหน้ามีความอิดโรย เหมือนคิดว่าแสงสีทองบนร่างของบุรุษร่างเตี้ยรับมือได้ยาก

เสียงหัวเราะประหลาดของท่านธรรมมาจารย์แสงทองดังขึ้นอีกครั้ง เขาเงยหน้าขึ้นสูง จมูกขนานกับขอบฟ้า จากนั้นพูดขึ้นด้วยเสียงยั่วยุว่า “ข้ายืนตรงนี้ไม่ขยับ ให้พวกท่านเข้าโจมตีได้ตามแต่ใจ ถ้ามีใครสามารถทำลายวิชากายาทองคำของข้าได้ เช่นนั้นข้าจะยอมไว้ชีวิตพวกเจ้า” พูดจบก็เริ่มหัวเราะอย่างโอหังอีกครั้ง