บทที่ 102

ตอนที่ 102 การเข่นฆ่า

ทันทีที่ออกจากท่าเรือ หานลี่ให้กุลีทั้งสองเดินนำตนไปยังโรงเตี๊ยมใกล้ๆ เขาต้องการพักผ่อนเสียก่อน แล้วค่อยคิดเรื่องอื่นทีหลัง

ชายทั้งสองตกลงอย่างเต็มปากเต็มคำ และนำพวกเขาเดินเข้าเมือง ทว่าเส้นทางกลับคดเคี้ยวเลี้ยวลด เดินมาสักครู่ใหญ่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของโรงเตี๊ยม

ถึงแม้หานลี่จะเดินตามด้านหลังกุลีทั้งสอง ทว่าเขารู้สึกว่าทางที่เดินกลับยิ่งห่างไกล ผู้คนที่พบก็น้อยลงทุกที จึงเริ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย