บทที่ 122

ตอนที่ 122 สังหารด้วยยาพิษ

“ทำไมล่ะ?” เฉียนจิ้นถามอย่างแปลกใจ ทว่าด้วยความเชื่อใจเสิ่นซาน เขายังคงยอมวางมันลง

“คนที่ยกอาหารเมื่อครู่ไม่ใช่เจ้า คนเดิมคนนั้นล่ะ?” เสิ่นซานไม่สนใจในความสงสัยของเจ้าอ้วน แต่มือกลับแตะบนปลอกมีดบริเวณเอว และค่อยๆ ยืนขึ้น เขาถามอย่างเย็นชา พร้อมจ้องเขม็งไปยังเด็กรับใช้

“เพราะว่าแขกเยอะมาก หลี่เอ้อไปดูแลแขกห้องอื่น ข้าจึงมาทำแทนเขา คุณชาย มีเรื่องอะไรอย่างนั้นหรือ?” เด็กรับใช้คนนี้ถูกเสิ่นซานจ้องเสียจนใบหน้าซีดเผือด และตอบกลับอย่างทำอะไรไม่ถูก