บทที่ 146 

ตอนที่ 146 เป็นไปตามตกลง

‘ทว่าแม้ไม่เคยเห็นยาเสริมภูมิด้วยตาตนเอง แต่มูลค่าและความสำคัญของมัน หานลี่กลับรู้ได้อย่างชัดเจน! ลองนึกย้อนถึงเมื่อครั้งบนเวทีการประลองเซียน มีผู้บำเพ็ญเพียรนับพันต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่ออะไรกัน? ส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นเพราะความเย้ายวนใจของยาเสริมภูมินั่นหรอกหรือ! และอาจารย์อาเยี่ยกลับคิดนำศิลาวิญาณและศาสตรายุทธ์บางส่วนแลกไป คิดว่าตัวเขาเป็นเด็กไร้เดียงสาเพิ่งออกจากเขาหรืออย่างไร?’ หานลี่คิดพลางหัวเราะ ทว่าสีหน้ายังคงแสดงความเคารพ เหมือนว่าตั้งใจฟังสิ่งที่อีกฝ่ายพูด