บทที่ 51 เสียดาย
จิงจี๋เหรินเห็นสีหน้าของทุกคนก็อดกังวลใจแทนจูจูไม่ได้
เฉิงขุยเปิ่นมั่นใจมากว่าตัวเองจะชนะเงยหน้าขึ้นพลางร้องตะโกนอยู่ที่กลางลานและมองไปในห้องที่จูจูกำลังปรุงยาอยู่ ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม
ระหว่างที่ทุกคนกำลังรอคอย ประตูบานใหญ่ของห้องปรุงยาก็ค่อยๆ เปิดออก จูจูอ้าปากหาวขณะเดินออกมา ท่าทางของนางดูเหมือนเข้าไปนอนข้างในเสียมากกว่า