ตอนที่ 206 หายนะที่คืบคลานเข้ามาแล้ว
“จื่อชิ่ง พรุ่งก็เป็นเทศกาลชีซีแล้ว ข้าจำได้ว่าเมื่อก่อนบรรดาพี่ๆ น้องๆ ล้วนนัดหมายกันไปริมแม่น้ำเพื่อปล่อยโคมและขอพรกัน” อู่หยางเอ่ยขณะถือปิ่นปักผมเงินหยอกล้อกับนกแก้วที่อยู่ในกรง
เผยจื่อชิ่งเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจขณะตัดแต่งใบดอกกุหลาบก่อนเสียบมันลงในแจกัน “ก็เป็นเช่นนี้ทุกปีมิใช่หรือ ยังจะมีอันใดแปลกใหม่ให้ละเล่นไปได้อีก”