ตอนที่ 145 จบกันแต่เพียงเท่านี้

ตอนที่ 145 จบกันแต่เพียงเท่านี้

หลี่หมิงอวินวางถ้วยน้ำชาลง ก่อนจะขมวดคิ้วขณะกล่าวออกไป “อวี้หลงไปไหนแล้วหรือ เหตุใดยังไม่กลับมาเสียที ป๋ายฮุ่ย เจ้าออกไปดูหน่อยสิ”

“เจ้าค่ะ!” ป๋ายฮุ่ยขานรับแล้วออกไป ตามด้วยผ้าม่านที่ถูกปล่อยลง นางสอดส่องสายตาไปยังลานบ้านที่ว่างเปล่าพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่น เหลือเวลาไม่มากแล้ว หากพลาดโอกาสนี้ไปคงได้แต่เสียใจไปชั่วชีวิต นายน้อยไม่รักใคร่นางก็มิเป็นไร ขอเพียงได้อยู่ที่นี่ ต่อให้ได้พบเจอนายน้อยเพียงครั้งคราวก็ยินยอม