เอ่อร์เกิน

หวังหลิน ชายหนุ่มผู้ค้นพบว่าหนทางการฝึกเซียนช่างน่าเย้ายวนยิ่ง 

เซียนเหาะเหินเดินอากาศได้ดั่งใจนึก จึงมุ่งมั่นทำการทดสอบเข้าสำนักเหิงยั่ว ทว่าเขากลับสอบตก! 

หวังหลินมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ หลังล้มเหลวกลับมาจึงอยากจะทดสอบอีกครั้งด้วยการออกเดินทางไปสำนักด้วยตนเอง 

แต่แล้วเขาก็ได้เจอลูกปัดวิเศษที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปตลอดกาล! 

ที่นั่นหวังหลินพบเจอผู้เป็นทั้งสหายและอาจารย์นามว่า ซือถูหนาน 

แต่ด้วยโลกแห่งการฝึกเซียนช่างโหดร้ายนัก ผู้แข็งแกร่งกดขี่ข่มเหงผู้อ่อนแอ การอยู่รอดบนโลกนี้ได้ใจต้องนิ่งและโหดเหี้ยม! 

หวังหลินถือคติใครดีมาดีกลับ ใครร้ายมาให้ร้ายกลับไปนับร้อยนับพันเท่า! 

กระนั้นโลกแห่งผู้ฝึกตนช่างเป็นช่วงเวลาฝึกฝนอันยาวนาน ญาติสนิทมิตรสหายที่ไม่ได้ฝึกเซียนต่างก็ตายหายไปตามกาลเวลา 

กระทั่งวันหนึ่งหวังหลินหนีกลับมาบ้าน แต่พบว่าตระกูลหวังถูกฆ่าล้างบางทั้งตระกูล! 

โลกแห่งเซียนช่างโหดเหี้ยม 

ไม่ว่าจะเป็นใคร หากไปขัดใจเซียน ระวังจะไม่มีเหลือแม้แต่เถ้าธุลี... 

ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน

ตอนที่ 136 หยางเสิน


ขณะที่ชิงฉวนพูดจบ ใบหน้าของสตรีผู้หนึ่งที่ยืนบนกระบี่ได้มัวหมองลงและบิดเบี้ยวหลังจากได้ยินคำว่า “หม่าเหลียง” นางกัดฟันแน่น หยุดชะงักและหันตัวกลับมา สตรีผู้นี้งดงามมากแต่ใบหน้านางตอนหันเข้ามากลายเป็นรังเกียจ


สตรีคนนั้นเป็นคนที่หม่าเหลียงคิดถึงตลอดแม้แต่ในสนามรบต่างแดน แม่นางฉีซือ


นางทักทายชิงฉวนจากนั้นมองหวังหลินด้วยใบหน้าน่าเกลียดและสายตาเย็นชา “คนชั่วช้านี้มาจากไหน? เจ้ากล้าแกล้งเป็นศิษย์ของเจดีย์เทพสงครามเชียวหรือ? พี่ชิงฉวน โปรดช่วยข้าสังหารเขา!” จบคำพูดนางตบกระเป๋าและเข็มฝนสีดำยาวสองนิ้วปรากฏขึ้นในมือนาง นางเคลื่อนไหวข้อมืออย่างอ่อนโยนและเข็มฝนนั้นโจมตีหวังหลินอย่างรุนแรง


บทที่ 136 หยางเสิน