บทที่ 147 ขั้นแกนลมปราณ (4)

ตอนที่ 147 ขั้นแกนลมปราณ (4)

ร่างในหมอกสีดำอีกคนพูดขึ้น “เจ้า! บิดาเถอะ!” ทันใดนั้นเขายื่นมืออกไปเพื่อจะตบเว่ยซาน ใบหน้าเว่ยซานขาวซีดทันทีและคุกเข่าลงกับพื้น

“ศิษย์...ทุกอย่างที่ศิษย์พูดเป็นความจริง นอกจากที่ข้าเดาระดับของมันผิดไป ศิษย์...” ความกลัวทำให้เขากลายเป็นพูดติดอ่าง

ศิษย์คนอื่นของสำนักปิศาจรบเผยสีหน้าต่างกัน บางคนกระทั่งมีความสุขที่เห็นเขาทุกข์ร้อน สิ่งนี้ทำให้จิตใจเว่ยซานหนาวเหน็บ เขาเห็นมือใกล้เข้ามาจากนั้นความคิดหนึ่งผุดขึ้นและร้องตะโกน “ข้า….ข้าจำได้แล้ว มันถามพนักงานที่ศาลาหลอมสมบัติว่ามีเตาปรุงยาอันดับห้าขึ้นไปหรือไม่!”