เอ่อร์เกิน

หวังหลิน ชายหนุ่มผู้ค้นพบว่าหนทางการฝึกเซียนช่างน่าเย้ายวนยิ่ง 

เซียนเหาะเหินเดินอากาศได้ดั่งใจนึก จึงมุ่งมั่นทำการทดสอบเข้าสำนักเหิงยั่ว ทว่าเขากลับสอบตก! 

หวังหลินมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ หลังล้มเหลวกลับมาจึงอยากจะทดสอบอีกครั้งด้วยการออกเดินทางไปสำนักด้วยตนเอง 

แต่แล้วเขาก็ได้เจอลูกปัดวิเศษที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปตลอดกาล! 

ที่นั่นหวังหลินพบเจอผู้เป็นทั้งสหายและอาจารย์นามว่า ซือถูหนาน 

แต่ด้วยโลกแห่งการฝึกเซียนช่างโหดร้ายนัก ผู้แข็งแกร่งกดขี่ข่มเหงผู้อ่อนแอ การอยู่รอดบนโลกนี้ได้ใจต้องนิ่งและโหดเหี้ยม! 

หวังหลินถือคติใครดีมาดีกลับ ใครร้ายมาให้ร้ายกลับไปนับร้อยนับพันเท่า! 

กระนั้นโลกแห่งผู้ฝึกตนช่างเป็นช่วงเวลาฝึกฝนอันยาวนาน ญาติสนิทมิตรสหายที่ไม่ได้ฝึกเซียนต่างก็ตายหายไปตามกาลเวลา 

กระทั่งวันหนึ่งหวังหลินหนีกลับมาบ้าน แต่พบว่าตระกูลหวังถูกฆ่าล้างบางทั้งตระกูล! 

โลกแห่งเซียนช่างโหดเหี้ยม 

ไม่ว่าจะเป็นใคร หากไปขัดใจเซียน ระวังจะไม่มีเหลือแม้แต่เถ้าธุลี... 

ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน

ตอนที่ 235 เพราะชื่อว่า เถิง


ภูเขาเหิงยั่ว


สำนักซวนต้าวถูกหุ้มอยู่ในสายหมอกและเมฆฝน สายฟ้ากระพริบวาบพร้อมกับเสียงฟ้าร้องคำราม ใบไม้ส่งเสียงเปาะแปะขณะที่ฝนชุ่มฉ่ำลงมา


ค่ำคืนฝนตกในวันนี้ ชายหนุ่มผมขาวค่อยๆเดินออกมาจากป่าอย่างช้าๆ ทุกก้าวที่เดินอยู่บนใบไม้สร้างเสียงกรอบย่ำผืนดิน


คนคนนี้มองไปที่ยอดภูเขาเหิงยั่วตำแหน่งสำนักซวนต้าวที่อยู่ห่างไกล หลังผ่านไปนานเขาถอนสายตาขึ้น เป้าหมายของเขาตอนนี้คือหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างไปหลายร้อยลี้


บทที่ 235 เพราะชื่อว่า เถิง