บทที่ 233 หยุดนะ

ตอนที่ 233 หยุดนะ

กลิ่นอายอันตรายออกมาจากพื้นมากขึ้นเมื่อพวกมันปล่อยของเหลวออกมา เวลานี้เหล่าพืชพันธุ์ขยายใหญ่และมีสีสันมากขึ้น

จิตใจหวังหลินกดต่ำลง เขาสะบัดแขนและกระบี่เหินกลับคืนมา ทว่ากระบี่เหินตอนนี้มีแสงสลัวมากราวกับถูกดูดแสงออกไป

ฝ่ามือทั้งสองของหวังหลินสร้างผนึกขึ้น ทันใดนั้นสายลมกรรโชกปรากฏรอบๆกระบี่เพื่อลบล้างของเหลวที่ติดออกไป เมื่อของเหลวถูกลบล้างไปหมดกระบี่จึงกลับสู่สภาวะเดิม