เอ่อร์เกิน

หวังหลิน ชายหนุ่มผู้ค้นพบว่าหนทางการฝึกเซียนช่างน่าเย้ายวนยิ่ง 

เซียนเหาะเหินเดินอากาศได้ดั่งใจนึก จึงมุ่งมั่นทำการทดสอบเข้าสำนักเหิงยั่ว ทว่าเขากลับสอบตก! 

หวังหลินมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ หลังล้มเหลวกลับมาจึงอยากจะทดสอบอีกครั้งด้วยการออกเดินทางไปสำนักด้วยตนเอง 

แต่แล้วเขาก็ได้เจอลูกปัดวิเศษที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปตลอดกาล! 

ที่นั่นหวังหลินพบเจอผู้เป็นทั้งสหายและอาจารย์นามว่า ซือถูหนาน 

แต่ด้วยโลกแห่งการฝึกเซียนช่างโหดร้ายนัก ผู้แข็งแกร่งกดขี่ข่มเหงผู้อ่อนแอ การอยู่รอดบนโลกนี้ได้ใจต้องนิ่งและโหดเหี้ยม! 

หวังหลินถือคติใครดีมาดีกลับ ใครร้ายมาให้ร้ายกลับไปนับร้อยนับพันเท่า! 

กระนั้นโลกแห่งผู้ฝึกตนช่างเป็นช่วงเวลาฝึกฝนอันยาวนาน ญาติสนิทมิตรสหายที่ไม่ได้ฝึกเซียนต่างก็ตายหายไปตามกาลเวลา 

กระทั่งวันหนึ่งหวังหลินหนีกลับมาบ้าน แต่พบว่าตระกูลหวังถูกฆ่าล้างบางทั้งตระกูล! 

โลกแห่งเซียนช่างโหดเหี้ยม 

ไม่ว่าจะเป็นใคร หากไปขัดใจเซียน ระวังจะไม่มีเหลือแม้แต่เถ้าธุลี... 

ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน

ตอนที่ 240 เถิงซาน


เถิงซานไม่ได้ดูเยาว์วัยนัก เส้นผมของเขาสีขาวไปแล้วและดูอายุราวสี่สิบถึงห้าสิบปี หากมองใกล้ๆจะเห็นได้ว่าภรรยาของหวังจัวดูเหมือนกับเขา


เขาดูหล่อมาก ใบหน้าไร้ที่ติรับกับดวงตาคู่นั้นที่ส่องแสงราวกับอัญมณีสีดำ


เถิงซานกล่าวอย่างอ่อนโยน “ซิ่วซิ่ว ตอนนี้ตระกูลเถิงกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูแข็งแกร่งและบรรพชนไม่ออกมา เรื่องนี้นับว่าประหลาดมากนัก เมื่อเจ้าได้เข้าไปในเมืองตระกูลเถิงอย่างปลอดภัย จงพักที่นั่นพร้อมกับน้องสาวเจ้าและอย่าออกมา”


บทที่ 240 เถิงซาน