บทที่ 117 เกาะซ่างเซียน
มองเกาะซ่างเซียนที่อยู่ไม่ไกล ในที่สุดเสี่ยวหมางก็โล่งอก แอบเบนศีรษะไปมองด้านหลังแวบหนึ่ง ไม้เสียบชั้นหนาเตอะบนพื้นกระดาน บนนั้นยังเปื้อนเศษเนื้อสัตว์หรือก้างปลา ทั้งหมดเป็นอาหารที่จินเฟยเหยาซื้อให้พวกมันกิน
นางจอดบนเกาะเจินซิวตามที่ได้นัดไว้ก่อนหน้านี้ จินเฟยเหยาวิ่งขึ้นเกาะวนรอบหนึ่งจึงกลับมา หลังจากกลับมานั่งบนเรือ ก็หยิบของกินเล่นนานาชนิดออกมาจากในกระเป๋าเก็บของไม่หยุด อาหารเลิศรสบนเกาะเจินซิว ขอเพียงเป็นพวกเนื้อนางแทบจะซื้อทั้งหมด แม้แต่ในมือของเสี่ยวหมางยังโดนยัดกุ้งและหอยย่างกำมือหนึ่ง